Στσέτσιν

(Szczecin). Πόλη της Πολωνίας, που λεγόταν άλλοτε Στέτιν. Το Σ., που ήταν αρχικά χωριό Σλάβων ψαράδων κατοικήθηκε από Γερμανούς από τα τέλη του 12ου αι. Απόχτησε τα δικαιώματα πόλης το 1243 από τον δούκα της Πομερανίας Μπάρνιμ A’. Πέρασε στη Σουηδία το 1648. Το 1720 ενσωματώθηκε στην Πρωσία, και από τότε άρχισε η ανάπτυξη του: έγινε η φυσική διέξοδος στη θάλασσα της Βοημίας και της Σιλεσίας και, προπάντων, του Βερολίνου, από το οποίο απέχει μόνο 135 χλμ. Το Σ. βρίσκεται σε απόσταση 70 χλμ. από τη θάλασσα, στην αριστερή όχθη του Όντερ. Καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του B’ Παγκόσμιου πόλεμου και τότε έχασε τα τρία τέταρτα περίπου των κατοίκων του. Το λιμάνι του, που από τα τέλη του περασμένου αιώνα διευρύνθηκε, εισχωρεί πολύ στο εσωτερικό. Η ενδοχώρα, όμως, κόβεται σήμερα από τα πολωνογερμανικά σύνορα, ενώ τα πλοία μεγαλύτερης χωρητικότητας είναι αναγκασμένα να σταματούν στη Σβινοούιστσιε, στο εξωτερικό στόμιο της λιμνοθάλασσας. Στην πόλη υπάρχει γοτθικός ναός του Άγιου Ιάκωβου (που χτίστηκε τον 3o αι. και ανοικοδομήθηκε το 14o και 15o), ναός των Αγίων Πέτρου και Παύλου (14ος αι.) και κάστρο ρυθμού ιταλικής Αναγέννησης (16ος-17ος αι.). Από τα παλιά οχυρά παραμένουν η «πύλη του Λιμανιού» και η «πύλη του Πιαστ». Πολωνική βάση για την αλιεία στη Βαλτική, είναι το μεγαλύτερο λιμενικό κέντρο της χώρας με 409.500 κατ. Από εδώ εξάγονται άνθρακας, ξυλεία και επεξεργασμένα προϊόντα και εισάγονται σίδηρος και λιπάσματα.